Zombie
Szeregowy
Dołączył: 22 Mar 2006
Posty: 41
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Temat postu: Chorobliwy lęk przed otyłością |
|
|
Żyjemy w takich czasach, w których wygląd ma ogromne znaczenie. Lansowane są szczupłe modelki, aktorki i piosenkarki katują się różnego rodzaju dietami. Aktorzy i modele trenują dniami i nocami w siłowniach, nie rzadko stosując "dopalacze".Wiadomo, iż wszystko jest dla ludzi, lecz niestety niektórzy z nas nie wiedzą kiedy przekroczyli pewną granicę, gdzie lęk przed przytyciem przerodził się w chorobę. A mówię tu o anoreksji chorobie psychicznej, nazwanej inaczej jadłowstrętem psychicznym.
ANOREKSJA-CO TO WŁAŚCIWIE JEST?
Anoreksja (anorexia nervosa) jest to choroba "ciała i duszy" jak ją niektórzy oceniają. Polega na chorobliwym lęku przed przytyciem, co doprowadza do zaprzestania odżywania się. Jest to też rodzaj strachu przed samym sobą, ponieważ osoby chore na anoreksję uważają, iż nie spełniają pewnych wymagań, rzekomo stawianych im przez społeczeństwo, co do ich wyglądu. Ciekwostką jest to, iż anoreksja nie jest wcale tak młodą chorobą. Po raz pierwszy została ona opisana w XIX w. przez E. Lasčgue i W. Gulla. Choroba ta dotyka przeważnie młode osoby, u dziewcząt jest to około 10-13 lat jak i 16-21. U chłopców jest ona rzadziej spotykana.
DLACZEGO JEST TAK PODSTĘPNA?
Jej początek jest zupełnie nie charakterystyczny. Na przykład wtedy gdy zauważymy, że przybyło nam trochę w udach, na brzuszku, na pośladkach. Wtedy rozpoczynamy dietę, chodzimy regularnie na siłownię, basen. Gdy ktoś nie potrafi wyznaczyć sobie granicy, od tego własnie momentu zaczyna się lawina, która nie ma końca. Zaczynamy się głodzić, ćwiczyć do utraty tchu, liczyć kalorie i wciąż w lustrze widzimy tą samą grubaskę jaką byłyśmy przed kuracją.
OBJAWY
Charakterystycznymi objawami anoreksji są:
1. Pomimo znacznej utraty wagi (poniżej 85% normy dla wieku i wzrostu) dieta jest kontynuowana
2. Nawet po spadku wagi rosnąca obawa przed przybraniem na wadze
3. Zanik okresu lub bardzo wydłużone okresy między menstruacjami
4. Pierwszy temat do rozmowy z taką osobą to jedzenie, kalorie, zawartość tłuszczu i diety
5. Spożywanie posiłków w samotności (wstyd przed innymi)
6. Gotowanie dla innych tzw. "zdrowych posiłków"
7. Wypadanie włosów
8. Zimne dłonie, nadmierne pocenie się stóp
9. Intensywne ćwiczenia fizyczne mające niejako poprawić figurę
10. Kłamstwa o ilości zjedzonych posiłków
11. Ogólne osłabienie
12. Wyczerpujące okresy "superaktywności"
13. Pojawienie się włosów na ramionach, nogach i innych częściach ciała
14. Nierówny puls (arytmia serca)
15. Sucha, łuszcząca się skóra
16. Krótki oddech
17. Brak chęci utrzymania wagi w granicach normy dla swojego wieku i wzrostu, co nie jest spowodowane żadnym schorzeniem fizycznym ani psychicznym
18. BMI jest równy lub mniejszy od 17,5
19. Nieprawidłowa ocena wagi własnego ciała, wymiarów i sylwetki
20. Lekceważenie skutków nagłego spadku wagi
PODZIAŁ ANOREKSJI
Rozpoznano jak do tej pory 2 typy anoreksji. Pierwszy charakteryzuje się tym, że osoba chora ogranicza przyjmowanie pokarmu do bardzo niewielkich ilości i nieregularnie przejada się lub stosuje środki przeczyszczające. Jest to tzw. anoreksja restrykcyjna. Drugi zaś tym, że chory, choć zazwyczaj ogranicza ilość przyjmowanego pokarmu, regularnie miewa okresy przejadania się i/lub prowokowania wymiotów i nadużywania leków przeczyszczających i moczopędnych czyli tzw. typ bulimiczny anoreksji. Stosowane metody zwykle prowadzą do biochemicznych zaburzeń oraz zakłóceń czynności pewnych układów i narządów, a także są zagrożeniem dla życia.
DLACZEGO CHORUJĄ?
Na anoreksję przeważnie choruję dziewczęta i młode kobiety, które odczuwają lęk przed dorosłością. Nie zgadzają się z własną seksualnością, unikają kontaktu z innymi osobami, zwłaszcza z płcią przeciwną, a także odchudzają się by w wyniku diety zachować sylwetkę dziecka, jaką miały przed okresem dojrzewania. Obsesyjny lęk przed przybraniem na wadze sprawia, że ciągle i ciągle myślą o jedzeniu i przekonane są, że "szczupła" figura jest kluczem do sukcesu. Zazwyczaj są to osoby, które każdemu i na każdym kroku chcą udowadniać, że są najlepsze: koncentrują się na kształceniu i zdobywaniu wiedzy, a jednocześnie są bardzo niepewne i boją się niepowodzeń. Chorzy ludzie nie widzą swojej chudości, gdy stoją przed lustrem wydaje im się, że ciągle są za grubi.
Chorzy mają niską samoocenę, poczucie beznadziejności i nie wierzą w siebie. Myślą, że w ten sposób mogą osiągnąć "coś". Uważają, iż jeśli uda im się osiągnąć "idealną" figurę, staną się KIMŚ.
BIOCHEMICZNE PODŁOŻE ANOREKSJI
Ostatnie badania przeprowadzone przez dr Ursulę Bailer sugerują, że anoreksja może mieć nie tylko psychiczne, ale również biochemiczne podłoże. U grupy pacjentek, u których zdiagnozowano wcześniej anorksję restrykcyjną lub bulimiczną zbadano stężenie neuroprzekaźnika serotoniny. Okazało się, że u większości badanych pacjentek niektóre obszary mózgu produkowały i zużywały kilkakrotnie więcej serotoniny, niż u zdrowego człowieka. Postawiono hipotezę, że jadłowstręt psychiczny u tych pacjentek może być zjawiskiem wtórnym, jedynie reakcją na nieustanny, paraliżujący lęk spowodowany nadmiarem neuroprzekaźnika.
Jak widać, anoreksja jest bardzo poważną chorobą, która w 10% przypadków prowadzi do śmierci. Dlatego trzeba uważać, gdy zaczynamy się odchudzać. Nie dajmy się zwariować. Jeżeli nasze BMI nie jest idealne, a jest bliższe górnej granicy, nie wpadajmy w paranoje. Wszystko da się rozwiązać, bez szkodliwych konsekwencji naszego odchudzania na organizm.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Diety odchudzające 
Autor
